Pozwolenia na broń - kiedy można je uzyskać?

W 2017 roku w Polsce 44882 osoby posiadały pozwolenie na posiadanie broni w celu ochrony osobistej. Nie jest to dużo, biorąc pod uwagę, że ogólna liczba posiadaczy broni do różnych celów wynosiła 463768. Trzeba jednak wziąć pod uwagę fakt, że jest to najtrudniejsze do uzyskania pozwolenie. Dlaczego? Jak wygląda procedura?

Niezależnie od tego, w jakim celu chcielibyśmy mieć broń, musimy złożyć podanie do Komendanta Wojewódzkiego właściwego dla naszego miejsca stałego zamieszkania. We wniosku opisujemy cel, w jakim ma być wydane pozwolenie, rodzaj broni oraz liczbę egzemplarzy. Należy tez podać ważną przyczynę, dlaczego broń jest nam potrzebna. W przypadku innych celów niż ochrona osobista zwykle dysponujemy odpowiednimi dokumentami. I tak osoby ubiegające się o broń w celach łowieckich załączają zaświadczenia potwierdzające ich przynależność do koła łowieckiego oraz pozwolenie na udział w polowaniach. Członkowie grup rekonstrukcyjnych także bez trudu udokumentują swoje potrzeby.

Jeśli jednak ubiegamy się o pozwolenie na posiadanie broni do ochrony osobistej musimy wykazać istnienie stałego, realnego i ponadprzeciętnego zagrożenie życia, zdrowia lub mienia. Co to znaczy? Niestety panuje tu spora uznaniowość. Nie wystarczy np. przedstawić nagrań, maili czy smsów z pogróżkami, by uznano, że zagrożenie istotnie jest realne. Nie zawsze wystarczą też udokumentowane notatkami policyjnymi ataki na wnioskodawcę. Zdarzało się, że policja odrzucała wniosek osoby, która regularnie otrzymywała groźby i której ostrzelano dom. Niestety, brak jasnych wytycznych sprawia, że trudno odwołać się od takiej decyzji. Jeśli jednak nasz wniosek zostanie uznany za zasadny, nie jest to jeszcze koniec procedury.

Należy też przedstawić zaświadczenie lekarskie oraz od psychologa – specjaliści musza pochodzić z listy osób zaakceptowanych przez policję. Oznacza to konieczność przejścia szczegółowych badań. Lekarz sprawdza nie tylko sprawność narządów wzorku i słuchu, ale też sprawność układu ruchu i równowagi oraz działanie układu nerwowego. Pod uwagę brany jest także stan psychiczny badanego. Lekarz wydaje też skierowanie na badania psychiatryczne i okulistyczne. Zadaniem psychologa jest natomiast określenie cech osobowości na podstawie pogłębionego wywiadu, a także dojrzałości społecznej i umiejętności samokontroli ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji stresu.

Kolejny etap procedury ubiegania się o pozwolenie na posiadanie broni do ochrony osobistej to dwustopniowy egzamin. Część teoretyczna to test składający się z dziesięciu pytań sprawdzających znajomość przepisów dotyczących posługiwania się bronią oraz kodeksu karnego w zakresie przestępstw z użyciem broni. Wymagania wobec zdających są bardzo duże – tylko sto procent prawidłowych odpowiedzi oznacza, że egzamin został zdany i możemy wziąć udział w sprawdzianie praktycznym.

Na tej części należy wykazać się umiejętnością strzelania z broni, którą chcemy posiadać. Oznacza to nie tylko celność, ale też przestrzeganie zasada bezpieczeństwa i regulamin strzelnicy, a także znajomość części broni, umiejętność jej składania i rozkładania. Sprawdza się też radzenia sobie z sytuacjami awaryjnymi, na przykład, gdy broń okazuje się niesprawna. Jeśli powinie nam się noga na części praktycznej, egzamin powtórkowy zdajemy tylko z tej części – nie trzeba już powtarzać testu.