Posiadanie broni w Polsce - jakie są procedury?

Polacy pokochali broń – wszystkie statystyki pokazują, że coraz więcej osób stara się o pozwolenie na posiadanie broni, rośnie też zainteresowanie kursami strzeleckimi oraz samymi strzelnicami, których liczba także rośnie. Dużą popularnością cieszą się też grupy paramilitarne. Ile broni jest w rękach Polaków? Co trzeba zrobić, by zdobyć pozwolenie na broń?

Ze statystyk policyjnych wynika, że w 2017 roku liczba osób z pozwoleniem na posiadanie broni wynosiła 463768. Rok wcześniej było to 424675 osób, a w 2015 roku 390 820. Widać więc wyraźnie wzrost zainteresowania. Oczywiście liczba chętnych jest zdecydowanie większa, jednak obowiązujące w Polsce regulacje są dość restrykcyjne, dlatego nie każdemu udaje się skompletować wymagane dokumenty.

Jakie przepisy regulują obecnie kwestię posiadania broni w Polsce? Regulacje zapisane są w wielu aktach prawnych, z których najważniejsze to:

Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 marca 2000 r. Dotyczy ono wzorcowego regulaminu strzelnic

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2000 r. Reguluje ono kwestie egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących posiadania broni oraz umiejętności posługiwania się bronią. Obowiązuje wraz z późniejszymi zmianami

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 sierpnia 2014 r. Reguluje kwestie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2015 r. Dokument ten dotyczy badań lekarskich i psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń

 Jak wygląda procedura?
W myśl obowiązujących przepisów pozwolenie na broń palną (w tym: broń palną bojową, myśliwską, sportową, gazową, alarmową i sygnałową) wydaje komendant wojewódzki Policji – ubiegać się należy w miejscu stałego zamieszkania. W podaniu składanym w komendzie należy opisać cel, w jakim ma być wydane pozwolenie, rodzaj broni, o jaką się ubiegamy oraz liczbę egzemplarzy, których dotyczy wniosek. Należy też przedstawić ważną przyczynę posiadania broni.

Warto zaznaczyć, że użyte tu określenia „cel” i „ważna przyczyna” nie do końca rozumiane są tak, jak w języku potocznym.

Cele posiadania broni możliwe do podania we wniosku to:

- cele łowieckie
- ochrona osobista
- cele sportowe
- cele kolekcjonerskie
- rekonstrukcja historyczna
- cele pamiątkowe
- cele szkoleniowe

Przyczyną jest natomiast coś, co argumentuje, dlaczego mamy mieć broń właśnie w danym celu. Musi to być udokumentowane w wiarygodny sposób. Nie wystarczy więc napisać „chcę brać udział w rekonstrukcjach historycznych”. Niezbędne będzie udokumentowane członkostwo w stowarzyszeniu, którego statutowym celem jest organizowanie rekonstrukcji historycznych i zaświadczenie, że działamy w nim aktywnie. Również kolekcjonerzy mają szansę na otrzymanie pozwolenia, jeśli wylegitymują się przynależnością do stowarzyszenia kolekcjonerskiego.

Do wniosku należy też dołączyć orzeczenie lekarskie i psychologiczne wydane przez upoważnionego lekarza i psychologa. Niezbędnym elementem całej procedury jest też zdanie egzaminu z teoretycznej znajomości przepisów dotyczących broni oraz z praktycznych umiejętności.

Dodatkowo przed przyznaniem pozwolenia na posiadanie broni przeprowadzany jest tzw. wywiad środowiskowy w miejscu zamieszkania. Najczęściej przeprowadza go dzielnicowy. Służy to dodatkowej weryfikacji osób ubiegających się.